Regen vraagt om de paraplu.

De participatie van de raadsleden is wellicht nog nooit zo divers geweest. Heel weinig stuurlui bleven aan wal. De vraagstellers waren ontroerend introvert – kan het anders in de ophok in deze corona. De geestelijke gezondheid en het opfleuren van de stad, de roep om lichtjes en leuzen, opkikkeren en hart onder de riem. Het doet deugd dat de bekommernis er is. En waarom zouden we met de naderende Kerst en Nieuwjaar hier niet achter staan.

De participatieve wind nodigde uit om samen de regen te trotseren. De burgervader hanteerde de paraplu, naar eigen zeggen onwetend over de veroordeling van de Watergroep door de rechtbank voor het aanleveren in Poperinge van bruin water met significant grote hoeveelheden ongezonde metalen. De gezondheid, daar is hij tegenover de watermaatschappij in het gezamenlijk overleg al opgetreden. Maar tegen die watermolen heeft hij alleen het regenscherm als wapen. Het is bewonderenswaardig dat ‘gewone’ burgers zonder paraplu het water trotseren, ondanks de trage rechtsgang, die gehouden is aan een voorzichtig vonnis. Het effect: de grote vissen uit Brussel kwamen naar de Westhoek om te overleggen. En het water in de leidingen?.....dat vloeit, hopelijk geleidelijk aan gezonder, uit onze kranen.

Als betrokken burger zagen we dat door de corona maatregelen het live gebeuren als evenement niet meer mogelijk is. Het, op zich bij wijlen aardig, showgehalte van de raadsleden in hun kotje maakt wel iets goed. De interactie is divers gefragmenteerd. De vragen uit de meerderheidsfractie ‘getelefoneerd’. Zo wordt toch eens een tipje opgelicht van de sluier, die de karige dossier-openbaarheid naar de burger fysisch onbereikbaar toedekt.

Ons raadslid kreeg nog de kans om te vragen naar diversiteit in de beplanting op de Provense begraafplaats. Naar alternatieve vormen blijkt men niet helemaal doof te zijn. Wordt dus vervolgd.