Ons systeem is gegroeid vanuit een samenleving die er nog heel anders uit zag dan nu in 2024. Het beleid doet daarom continu aanpassingen en gaat nieuwe engagementen aan om de snel evoluerende maatschappij bij te benen. Dat lukt op het ene gebied al wat beter dan op het andere, maar echt vooruitstrevende ideeën liggen moeilijk in het strakke kader van traditioneel beleid.

Doorheen de tijd is België een kluwen geworden van overheden, diensten en instituties met elk hun bevoegdheden. Dit moest het beleid efficiënter, dichter, en meer op maat van de lokale bevolking maken, maar wij zien vooral dat het veel paraplu’s heeft geopend: “Wij kunnen daar niet veel aan doen, dat is de bevoegdheid van…” vul zelf maar in: de provincie, het gewest, de politie, één of ander agentschap…
We hebben het tijdens gemeenteraden, volksvergaderingen en persbijeenkomsten al zo vaak gehoord dat we ons stilaan afvragen waar dit bestuur wél de bevoegdheid voor opneemt.

Toch geloven wij nog steeds dat het anders kan, om het maar eens met een oude slogan te zeggen.

• Men moet niet naar hogere overheden kijken of er de paraplu voor opsteken om oprecht te luisteren naar ingerichte adviesraden, in plaats van hun adviezen eens terloops te vermelden zonder gewicht.
• Volksvergaderingen kunnen dienen om ideeën en meningen bij de lokale bevolking te sprokkelen, in plaats van enkel om een reeds binnenskamers uitgewerkt plan voor te stellen en nog wat over de details te praten zonder enige binding.
• Het is niet moeilijk om de welkomstborden van de stad en deelgemeenten vol te hangen met allerlei bordjes “Fair-Trade gemeente”, “bij-vriendelijke gemeente”,... maar die bordjes hebben weinig betekenis als er niet naar gehandeld wordt.
• Hetzelfde geldt voor verkeersborden en wegmarkeringen “Fietsstraat”, “Zone 30”, verkeersremmers, zebrapaden… die niet gehandhaafd of onderhouden worden, of zelfs bij wegenwerken verdwijnen om niet al te gauw meer terug te zien.

Groen Poperinge streeft naar een veilig en inclusief Poperinge voor iedereen ‘Al Tegoare’: een Bio-Thope voor gezin of alleenstaande; stads-, dorps- of plattelandsbewoner; ondernemer, arbeider, mindervalide, gepensioneerde… ongeacht je leeftijd, beperkingen, rijkdom, afkomst, overtuigingen.

   
Wonen

   
Bouwprojecten: appartementen, verkavelingen, wateroverlast

Poperinge en de deelgemeenten worden steeds verder versteend met appartementsgebouwen en nieuwbouwverkavelingen. Terwijl onze kostbare open ruimte en typische straatbeeld teloor gaat aan woningen met een hoog kadastraal inkomen en een kostprijs buiten het bereik van de gemiddelde Keikop, zien we het bevolkingsaantal niet groeien en veel langdurige leegstand bij zowel de nieuwbouw als bestaande woningen. Bovendien heeft onbedachtzaam verharden/volbouwen van open ruimte vaak dramatische gevolgen voor bestaande woongebieden.
Wij willen niet toekijken hoe struisvogelpolitiek Poperingse klimaat-emigranten creëert in de hoop het bevolkingsaantal op korte termijn te verhogen.
Hoe vaak moet Poperings grondgebied nog overstromen, hoe hoog moet het water in voorheen droge huizen nog komen vooraleer men wakker wordt?

→ Wij pleiten voor bedacht omgaan met het vergunnen van verkavelingen en andere grote bouwprojecten, en het opleggen (én opvolgen!) van minimumnormen rond voldoende groene gemeenschappelijke ruimte in dergelijke projecten.

→ Vooraleer gronden in de deelgemeenten te verkavelen voor woningbouw, willen wij dat eerst wordt nagegaan of, en hoeveel huizen er leeg of te koop staan. De stad moet de renovatie of heropbouw van deze woningen stimuleren vooraleer nog meer open ruimte aan te snijden.

→ Voor ons kan het niet dat gronden met een ‘herstellende’ functie zo maar volgebouwd/verhard worden. Hoger gelegen gronden verliezen bij verharding hun waterbufferende werking die lager gelegen gebieden beschermt, bijvoorbeeld ‘Zoekzone RE2’ in Reningelst beschermt de lager gelegen dorpskern. Deze gronden moeten worden herbestemd tot bos- of natuurgebied.

   

Alternatieve woonvormen: co-housing, samenhuizen…

Het wordt steeds moeilijker om een eigen woning te verwerven, en huren is al een even kostelijke aangelegenheid geworden. Terwijl ‘prachtige’ dure nieuwbouw appartementen en wijken maar mondjesmaat ingevuld raken is er steeds meer nood aan betaalbaar wonen.

Een veilige, comfortabele, stabiele woonomgeving is zeer belangrijk om een gezin te stichten, maar we gaan ook naar een maatschappij met steeds meer alleenstaanden. In het huidige woonmodel worden alleenstaanden in de brede zin veelal verbannen tot een kleine woonst met weinig tot geen groen, in een buurt of complex waar ze geen binding mee hebben en weinig stimulans krijgen om die ook aan te gaan.

Eenzaamheid is een oorzaak van veel ‘ziektes van de tijd’: mentale problemen, radicalisering, grijpen naar alcohol of drugs, afsluiting van de maatschappij… tot ook niet of te laat opgemerkt worden wanneer hulpdiensten verwittigd moeten worden. Letterlijk levensgevaarlijk dus!

Intussen betaalt die éne persoon alleen de kosten om dit alles voor één persoon te verwarmen, voor één persoon te koken, voor één persoon het internet en de televisie, voor één persoon de verzekeringen, belastingen… Die kostprijs is er niet alleen in de portemonnee, maar ook in de ecologische voetafdruk, want bij eenzelfde levensstijl gebruiken alleenstaanden meer ruimte, energie, grondstoffen, wegwerpverpakkingen...

→ Gelukkig is er een oplossing die zowel de vereenzaming, de grondstoffen-, ruimte- en energiebehoefte, als de afvalberg grondig kan indijken: co-leven.
Co-leven kan in allerlei vormen: Co-tuinieren (gemeenschappelijke tuinen), Co-housing (ieder een eigen woongedeelte aangevuld met gemeenschappelijke ruimtes), Co-wonen (een samenlevingsvorm tussen 'gewoon' samenwonen en co-housing, waarin sommige leefruimtes gedeeld worden), Kangoeroe-/zorgwonen (hulpbehoevende en mantelzorger wonen samen met elk een eigen privé)…
Poperinge deed dit al in de 18de eeuw met het Weeuwhof, dus het is zelfs niet eens zo nieuw.

Wij streven naar een beleid dat mogelijkheden schept voor diverse vormen van wonen: zowel de klassieke eengezinswoning en appartement, maar ook de co-housing, leefgemeenschap…

   

Mobiliteit

   

Stappen en Trappen: wandelen en fietsen

Op heel wat plaatsen in de stad en de deelgemeenten is er nauwelijks ruimte om veilig te wandelen, of worden de voetpaden slecht onderhouden. Tijdens wegenwerken is het veelal de voetganger en fietser die het langst moet ploeteren door modder en zand, en de putten en plassen moet ontwijken, terwijl er al snel een ‘minder hinder’-laag grind of een eerste asfaltlaag wordt aangelegd om het autoverkeer door te laten. Als rollator- of rolstoelgebruiker ben je er al helemaal aan voor de moeite, en een kinderwagen of boodschappentrolley door wegenwerken laveren lukt ook vaak niet. Na de wegenwerken ontdekt de voetganger vaak voetpaden die geen centimeter verbreed zijn of zelfs versmald zijn ten gunste van parkeerstroken, maandenlang ontbrekende zebrapaden (zelfs aan scholen!), en nog allerlei hindernissen.

De fietser komt er in Groot-Poperinge zo mogelijk nog slechter van af: fietspaden zijn een zeldzaamheid en ze worden nauwelijks onderhouden, gestrooid of hersteld. Bij grote wegeniswerken wordt zelden ruimte gezocht voor de fietser. Zelfs een fietssuggestiestrook of een met belijning aangeduid fietspad komt er niet.
Binnen de bebouwde kom houdt het bestuur zich vast aan het idee van ‘gemengd verkeer’ waar de -er na vele jaren door ons aandringen gekomen- zones 30 en fietszone voor een nauwelijks gehandhaafd gevoel van veiligheid moet zorgen, maar wat is dan het excuus dat er langs belangrijke verbindingswegen buiten de bebouwde kom ook geen fietspaden liggen?

→ Wij willen dat bij grote wegeniswerken de richtlijnen rond de breedte van voetpaden gerespecteerd worden, ruimte gezocht wordt voor de fietser, en de veiligheid van de stappers en trappers ook vooropgesteld wordt. Het kan niet zijn dat het voetpad versmald wordt om in een straat vol opritten en garages een parkeerstrook aan te leggen. Het is voor ons al helemaal waanzinnig dat er in september schoolpoorten openen naar een weg zonder zebrapad, fietspad en verkeersremming.

   

Openbaar vervoer: bus- en treinverbindingen

Hét paraplu-onderwerp van dit bestuur.
Busverbindingen zijn op veel plaatsen sporadisch, en terwijl het bestuur beweert dat Poperinge niet slecht bedeeld is in het nieuwe vervoersplan van De Lijn horen wij toch veel andere meningen.
De treinverbinding blijft ook een vraagstuk: de loketten in het stationsgebouw zijn gesloten en in de laag liggende grindperrons wordt niet geïnvesteerd. Bij vertragingen rijdt de trein soms niet eens door tot onze stad, en om de haverklap worden vervangbussen ingelegd.
“Dat zijn bevoegdheden van hogere overheden,” horen we vanuit de meerderheidszetels…
Maar is het dan niet zo dat de partijen die Poperinge besturen al sinds mensenheugenis ook aan de knoppen zaten in die hogere overheden? Waarom dringen onze lokale beleidspolitici niet aan bij hun collega’s in de regeringen?

→ Wij pleiten voor blijvende aandrang op betere busverbindingen tussen de deelgemeenten, zekerheid voor het station, een tweede spoorlijn zodat vertragingen of andere hinder niet ten koste gaat van de Poperingenaar, en nieuwe perrons.

   

Deelmobiliteit: deelauto en -fiets

Poperinge stapt mondjesmaat in bij het idee van deelmobiliteit, maar dan toch vooral voor wie in de buurt van het station woont, of aankomt én vertrekt.

→ Wij vragen een uitbreiding van het aanbod aan deelmobiliteit, zowel qua vervoersmiddelen, maar vooral ook qua plaatsen waar je je deelvervoersmiddel ook weer kan achterlaten. Dit moet bruikbaar zijn vanuit en naar meerdere plaatsen in de stad, maar ook in de deelgemeenten.

   

Gemotoriseerd verkeer: auto, brommer, vrachtwagen, parkeren

Vaak wordt gedacht dat ‘de Groenen’ tegen de automobilist zijn, dat we iedereen uit hun auto willen jagen. Dit is een groot misverstand! Met bovenstaande punten willen we mogelijkheden creëren om zich op een andere manier te verplaatsen, maar het is voor de meeste mensen onmogelijk om helemaal geen auto of ander motorvoertuig te hebben of gebruiken. De auto, brommer, vrachtwagen blijft voor velen nodig om te gaan werken, boodschappen en leveringen te doen, vrienden of andere sociale omgevingen op te zoeken, zich als gezin of met een beperking te verplaatsen...

Een veilig en inclusief Poperinge betekent dus ook een mobiliteitsbeleid dat ruimte blijft behouden voor de automobilist, bromfietser, leverancier.

→ Plaats geven aan de voetganger en fietser betekent ook een vlottere mobiliteit voor het gemotoriseerd verkeer. Daarnaast willen we dat er bij wegeniswerken en dorpskernvernieuwingen onderzocht wordt wat de parkeerbehoeften zijn, zodat er geen nodeloze ruimte wordt ingenomen waar het niet nodig is, maar er ook voldoende ruimte voorzien wordt waar dit wél nodig is. Een parkeerbeleid dat mobiele gasten leidt naar de (voldoende ruime) parkings zorgt er voor dat de bewoners en de minder mobiele gasten dichtbij kunnen parkeren. Deze parkings moeten onderhouden en zo nodig vernieuwd worden met voldoende groene elementen zodat ze aanlokkelijker en bruikbaarder worden. Dit zal ook de economie (handel, horeca, markt) bevorderen.

   

Diensten, bestuur, en cultuur

   

Burgerparticipatie: bestuur en cultuur met échte inspraak

De voorbije jaren is er heel wat veranderd in Poperinge. Sporadisch werd hiervoor een volksvergadering ter toelichting gehouden, of organiseerde men ter evaluatie na enige tijd een enquête/bevraging. Heel wat beslissingen worden door het bestuur al genomen voor ze in commissies of gemeenteraden komen, inbrengen van adviesraden worden terloops vermeld en ingepast als het niet teveel kosten of veranderingen vergt. Bewonersplatforms zijn op sterven na dood en adviesraden lopen ook niet over van de mensen of het aantal bijeenkomsten.

→ Wij willen de burger veel meer en veel vroeger betrekken bij projecten, alsook staan we ten allen tijde open voor ideeën of bedenkingen. Dit willen we doen door de bevolking écht te bevragen vóór beslissingen genomen worden, meer waarde te hechten aan de adviezen van de diverse raden, en ook vanuit het bestuur een heropleving van de diverse adviesraden en bewonersplatforms te stimuleren.

→ Ook op cultureel vlak willen we ten volle inzetten op burgerparticipatie: enerzijds bevragen wat de Poperingenaar wilt zien (op bvb. het Kunstenfestival, in de Ghybe...), anderzijds kansen geven aan lokaal talent, alsook de drempel van de entreeprijs zo veel mogelijk drukken.

   

Digitalisering: als uitbreiding, niet als vervanging

Digitalisering spaart voor heel wat mensen tijd en verplaatsing(skosten) uit. Het is ook goed dat er cursussen georganiseerd worden om mensen die dit willen en kunnen aan te leren hoe hiermee om te gaan.
Er zullen echter altijd mensen zijn die met de beste wil van de wereld niet omkunnen met de computer, smartphone, apps… alsook mogen we mensen niet dwingen mee te gaan in dit verhaal. Deze mensen zijn ook kwetsbaar voor fraude.

→ Inzet op digitalisering is goed en ook ecologisch, maar diensten moeten bereikbaar blijven, met loketten en telefoonnummers die voldoende bereikbaar zijn, met voldoende bekwaam personeel die de burger vlot en correct ten dienste staat. Dit moet dus blijven en waar nodig (terug) verbeterd worden: stadsdiensten, station, politie…

   

Engagementen: aangaan, maar ook nakomen!

Poperinge is ‘Fairtrade-gemeente’, ‘bij-vriendelijke gemeente’, ‘kindvriendelijke gemeente’… Het bestuur tekende convenanten en maakt deel uit van diverse intercommunale samenwerkingen…

Maar wat wordt er mee gedaan? Veel fairtrade producten vallen er niet te bespeuren tijdens feesten, vergaderingen, andere aangelegenheden georganiseerd door de stad. Op 2 september 2024 is de school in Krombeke open gegaan voor een ontbrekend zebrapad en de tijdelijke borden versperden zelfs de voetpaden. Tijdens de energiecrisis werd volop bespaard op subsidies voor aanplanting en onderhoud van groene elementen in het agrarisch landschap, terwijl het geld voor andere zaken tot boven de plinten bleef klotsen…

→ Wij vinden het niet nodig om zoveel mogelijk bordjes aan de ingang van de stad te zetten, maar wél om de aangegane engagementen effectief na te komen. Dat hoeft niet eens veel te kosten, het is een kwestie van willen.

   

Landbouw en voeding

   

Help de boeren

Zonder boeren hebben we geen eten, dat betwist niemand. In onze groeiende maatschappij waarin steeds gezocht wordt naar ruimte voor enerzijds wonen en industrie, en anderzijds meer natuur, delft de boer té vaak het onderspit.
Landbouw en lokaal beleid gaat hand in hand. Waar landbouwers steeds vaker worstelen met strenge normen en gebrek aan ruimte, kan het lokale beleid hier een steunende partner in zijn.

→ Wij streven voor een landbouwbeleid dat inspeelt op de noden van zowel boeren, burgers, en milieu, dit door een beleid op maat van de lokale en hedendaagse behoeften, geen eindeloze schaalvergroting. Een groen bestuur is een bestuur dat ook in co met de landbouw helpt bij de transitie naar een leefbare, klimaatvriendelijke voedselproductie, niet door met stokken te slaan, maar door in dialoog te gaan en hulp aan te reiken.

   

Voeding

Lokale voeding is verser, gezonder en klimaatvriendelijker, zeker als die voeding ook nog eens op een duurzame manier gekweekt wordt.

Coöperatief samenwerken en uitwisselen tussen lokale landbouwers en handel willen we promoten.

   

Ruimte voor landbouw, én natuur, én water

De landbouw en het natuurbeleid worden door belanghebbenden maar al te graag haaks tegenover elkaar gezet. Wij vinden dat dit absoluut niet nodig is, ook op/tussen akkers kan er voldoende gedaan worden om het milieu en het klimaat een handje te helpen zonder de boer weg te jagen.

→ We pleiten voor meer aandacht voor groene elementen in het landbouwlandschap: stimulatie voor de aanplanting en onderhoud van bomen en hagen, meer ruimte voor water om overvloed op te vangen en periodes van droogte te overbruggen...

→ Beschermend Open Ruimte Gebied als BORG-oppervlakte voor bestaande woongebieden, die voorbarig verkaveld werden vanuit landbouw- en oorspronkelijk bosgebied, ondanks officieel historische en voorspellende kaarten, en vragen en waarschuwingen door gemeenteraad, burgers en adviesorganen.

   

Veiligheid

   

Voldoende ogen in het zeil

“De burgemeester is het hoofd van de politie”. Dat hebben we allemaal geleerd en dat blijft ook op papier een feit. Ook hier merken we echter veel te vaak paraplu-gedrag vanuit het bestuur, met diverse argumenten als “wij beslissen daar niet alleen over”, “tekort aan manschappen”, “dit is een zaak voor de politieraad”…
Nochtans beweren ook onze buursteden en -gemeenten binnen politiezone arro Ieper dezelfde noden en verwachtingen te hebben: verkeersveiligheid aan de schoolpoort, toezicht en handhaving tegen geweld in het uitgaansleven, veiligheidsgevoel verhogen…

Waarom merken we er dan zo weinig van terwijl alle besturen vertegenwoordig zijn in de politieraad?

→ Wij pleiten voor meer zichtbare ordehandhaving, zeker op de plaatsen en de tijdstippen die van belang zijn: niet alleen een gemachtigd opzichter, maar ook geregeld een (wijk-)agent aan de schoolpoort, controle op het naleven van de fietsstraten en zones 30 op de momenten dat de jeugd naar school of naar huis gaat, meer patrouilles alsook controle op alcohol en drugs op vrijdag- en zaterdagnacht, aanwezigheid van politie bij grote fuiven en evenementen…

   

Veiligheidsgevoel verhogen

We hebben het allemaal al gehoord en velen van ons zeggen het ook geregeld: “’s avonds durf ik niet meer buitenkomen hoor”, “daar zal ik alleen niet passeren”, “de camera heeft weer niets gezien”… Terwijl er plaatsen zijn in Poperinge waar je ’s nachts met een zonnebril nog klaar ziet en geen moeite moet doen om op 3 camera’s tegelijk in beeld te zijn.

→ Er moet onderzocht worden waar het onveiligheidsgevoel heerst en hoe dit komt. In plaats van klakkeloos bestaande camera’s te vernieuwen en er goed komt het uit enkele bij te plaatsen moet bekeken worden waar deze nodig zijn en moeten ze ook voldoende beeldkwaliteit leveren en werken. Openbare verlichting moet niet iedere nacht heel de nacht door branden, maar er moet wel bekeken worden waar en wanneer dit wél nodig is, dynamisch aangepast aan de tijd van het jaar, werkzaamheden, evenementen… Heel wat verlichting is tegenwoordig niet alleen “verLED” (veel minder verbruik), maar ook “slim”: ze kan ook gedimd branden in plaats van volledig aan of uit, en kan reageren op beweging. Deze functies moeten beter benut worden.

   

Stad én deelgemeente ‘van het goede leven’

   

Groen in iedere buurt:

Iedereen verdient groen in hun buurt: een park(je), een bos(je), wat groene elementen waar je langs kunt wandelen of op een zitbank even uitrusten, overal in de stad én de deelgemeenten.

   

Veilig water:

Legislaturen lang kon binnen een aaneengesloten netwerk dat alle Poperingenaars bedient vervuild water geleverd worden met (zware) metalen. Naast ijzerstapeling in onze bloedbanen kan dit ook in verband gebracht worden met miskramen, kankers, huidaandoeningen, pijnen, evenwichts- en concentratiestoornissen, depressie en tal van andere klachten.
Er zijn op vandaag nog bewijzen die aantonen dat dergelijke vervuiling nog steeds aanwezig is!

→ Oude waterleidingen dienen sinds jaren volgens duidelijke wetgeving verwijderd te worden zodat deze de ondergrond en het grondwater niet vervuilen voor de eeuwigheid, of bij volgende grondwerken geen zo goed als zekere bedreiging vormen voor omwonenden. Dit moet dringend en blijvend opgevolgd worden tot de laatste meter gietijzer en asbestcementvezel uit ons leidingnet is verwijderd. Zo kan onze Stad van het Goede Leven een voortrekkersrol spelen in plaats van nog langer slachtoffer spelen van een belangengroep die ingeweven zit in lokale besturen.

   

Openbare toiletten:

De openbare toiletten op de Grote Markt moeten meer open zijn, ook afgestemd op evenementen, toeristische seizoenen, maar ook gewoon voor eender wie er (meestal dringend) behoefte aan heeft.

→ Waarom geen zelfreinigende 24u/24u toiletten, met buiten enkele stevige inoxen urinoirs? Dit kan in de plaats van de bestaande toiletten, maar nog beter als aanvulling, bvb. bij het stadspark.

→ Ook in de deelgemeenten moet er onderzocht worden waar er openbare toiletten kunnen geplaatst worden die voor iedereen toegankelijk zijn.

   

Investeren in heel Poperinge: niet enkel prestigeprojecten in de stad

Het ‘Huis van de Verenigingen’, in de volksmond ‘De Kring’, heeft veel centen gekost, véél meer dan oorspronkelijk (bewust?) geschat werd, en we vrezen dat er nog facturen zullen volgen eer het gebouw écht volledig zal ingevuld zijn met alle nodige materialen. Intussen is men ook bezig op de Vroonhofsite, en het Weeuwhof komt ook aan de beurt met een ‘project voor innovatieve woonvormen’ (we kunnen alleen hopen dat dit ook echt innovatief en op maat van behoeften wordt).

Intussen staat heel wat patrimonium in de deelgemeenten te verkrotten (denk maar aan de erbarmelijke staat van heel wat lokalen van jeugdbewegingen) en valt het moeilijk te ontkennen dat de investeringen die in de deelgemeenten gedaan werden geen cent meer mochten kosten dan strikt noodzakelijk.

→ Wij willen dat er verstandiger omgesprongen wordt met het belastinggeld van de Poperingenaar, en dat dit zo veelzijdig mogelijk wordt ingezet in zowel stad als deelgemeenten zodat iedere Poperingenaar er ook baat bij kan hebben.