De boom aan het fabriekje stond er........ Nadat de vertegenwoordigers in de gemeentelijke commissie werden aangeduid verdeeld over 5 personen + de voorzitter uit de meerderheid en 5 oppositieleden uit alle partijen, werden agendapunten vlot gestemd over het centrummanagement, de interlokale vereniging voor archief-en documentenbeheer Poperinge-Vleteren en cvba Sappenleen. Voorbeeldige volgzaamheid.  

Hierna volgde in één geheime stemronde de aanwijzing in 18 verenigingen waarin Poperinge één of meerdere vertegenwoordigers mag aanduiden. Dit bleek een werkwijze te zijn die dit gedwongen nummertje geheimstemmen vlot laat verlopen. Slechts in 2 van deze verenigingen kon ook uit iedere oppositiepartij iemand vertegenwoordigd zijn in de raden van bestuur, nl. de EVA’s Centrummanagement en Sappenleen.

Na nog wat agendapunten die werden goedgekeurd of waarvan akte werd genomen schoot de gemeenteraad plots wakker.

De verkaveling in het buitengebied aan de Ieperseweg zorgde voor heel wat commotie. Groen haalde aan dat deze vrij klassieke verkaveling in strijd is met de huidige visie van de Vlaamse Bouwmeester, doordat zij in buitengebied ligt en te weinig openbaar groen bevat. De uitleg van onze burgemeester dat deze verkaveling van hogerhand werd goedgekeurd en dus niet gewijzigd kon worden, was nog te slikken, maar het hek was helemaal van de dam door zijn ongeproportioneerd antwoord op de verwijzing naar de Vlaamse Bouwmeester. Die man zou volgens hem enkel oog hebben voor grootsteden ten koste van de landelijke gemeenten. ‘Hij draait naar de wind en vertelt helemaal andere dingen afhankelijk van voor welke groep hij spreekt. Er zou een vergoeding moeten komen voor wie zorgt voor groene ruimtes’(bestaat er dan zo iets niet als subsidies aan PLattelandsontwikkeling?) Hij brak verder de man tot op de grond af. Ons raadslid, Alex, kon nog net repliekeren en wijzen op de goede ideeën van de Vlaamse Bouwmeester, met onder andere meer open groene ruimtes in de verkavelingen en inbreiding. Daar ging het over. Collega raadslid Lefever volgde dit punt op dezelfde manier. Zo werd dit agendapunt terug gebracht naar waarover het eigenlijk ging. De voorzitster van de raad legde prompt de discussie stil en riep op ter stemming.

Groen nam de opstart van een onteigeningsprocedure voor de uitbreiding van de begraafplaats te baat om de verwaarloosde toestand van de huidige aan te kaarten. In een globaal groenplan zal dit worden aangepakt. Wanneer? Hoe?

Het leveren en plaatsen van zonnepanelen op diverse overheidsgebouwen kunnen wij maar toejuichen. Het past uiteraard in de doelstellingen van het burgemeestersconvenant.

Voor Krombeke vond een verlegging plaats van buurtweg 9 en afschaffing van buurtweg 26, wegen die het tracé van de Molenstraat volgen. Groen is hiermee akkoord, maar laat weten dat voor andere buurtwegen een oplossing moet worden gezocht met de eigenaars, zodat wandelaars veilig kunnen genieten van de natuur.

Na een vraag van Open VLD om bladkorven te plaatsen, kwam Alex nog éénmaal aan bod met de vraag hoever het stond met het Burgemeestersconvenant dat tegen 2020 20% minder CO2 uitstoot insluit. Het antwoord van de schepen Ben Desmytter was te verwachten. Er is heel wat gedaan door investeringen en sensibilisering. De resultaten zijn maar bekend over 2015 met 9% minder en 2016 met 8%. Wordt de doelstelling gehaald eind 2020? Alex vraagt zich af: wat daarna? Klimaatneutraal tegen 2050? Daar kon geen concreet antwoord op gegeven worden, maar de stad zal zeker nog meedoen in nieuwe klimaat besparende acties. We zullen dit nauwgezet opvolgen. Misschien wordt in de MINA hierop effectief en dieper ingegaan. Alles samen weinig concreet.

In de wandelgangen beseften we dat weinig toehoorders de bouwmeester kennen. Allicht zal er aan tap monkelend gezinspeeld worden op de politieke zede waar men vaker à la carte communiceert. We zijn ook niet van oordeel dat toog of bier-geladen communicatie de nuchterste is. Maar een functie als bouwmeester is in het klimaatbetoog niet onbelangrijk. En de discussie platteland vs stad is voor groen lang al een punt waar we niet achter gebleven zijn. We denken hier met niet onverholen pijn terug op hoe vervoer op maat uit het solidaire verhaal werd gehaald.

Met de huidige klimaat aandacht en stringente oproep om nu uit te komen met ambitieuze projecten blijven we toch wat op de honger. In de groene rangen zindert ook nog na het afgrendelen van directe inspraak mogelijkheden… misschien komt dat met de onderscheiden lokale raden, organen en kanalen….naar boven. Groen applaudisseert niet allen voor groen, ook voor inspraak en rechtvaardige verdeling...