Op de valreep kregen we van de meerderheid het meerjarenplan. Vooraf willen we het een degelijk werkstuk noemen.  Uiteraard hebben we er ook duchtig op gestudeerd. Dat is onze visie.

20191226 Meerjarenplan Stad en OCMW

Eerst en vooral wil ik de stadsdiensten die het meerjarenplan hebben helpen realiseren bedanken voor het vele werk die zij hierin hebben gestoken. Zij zijn erin geslaagd om een overzichtelijk document van deze toch niet zo eenvoudige materie te maken.

Voor de opmaak van het meerjarenplan dat nu voorligt, is het stadsbestuur gestart met na te gaan hoe de toestand is in Poperinge en zijn deelgemeenten in de ‘omgevingsanalyse’. Een momentopname van heel wat maatschappelijke aspecten van onze samenleving. Als ik dat bekijk, lees ik heel wat zaken die goed uitgerold zijn: cultuur, sport, jeugd zijn sterkhouders hierin. Op sociaal gebied is Poperinge sterk georganiseerd met het sociaal huis als draaischijf rond de problematieken welzijn en armoede. Toch stijgt het aantal uithuiszettingen en leefloontrekkers onrustwekkend . Dit wijst erop dat een steeds groter deel van onze bevolking, ondanks de inspanningen van de sociale medewerkers, er niet in slaagt om aan te knopen met het goede leven in Poperinge. Het blijft een grote uitdaging voor het beleid om bij alle beslissingen en zeker ook bij de grote projecten die op stapel staan, even te kruipen in de huid van diegenen die met moeite de eindjes aan elkaar kunnen knopen. Hoe kunnen zij deel worden van het fiere Poperinge later als de Vroonhofsite het paradepaardje van onze stad wordt?

En dat zij niet wakker liggen van ons leefmilieu, kun je hen moeilijk kwalijk nemen. Zij hebben andere zorgen aan hun hoofd. Maar ook voor hen en zeker voor hen moeten wij zorgen dat zij in een gezonde omgeving kunnen leven. En daar zie ik toch in de omgevingsanalyse enkele knelpunten . Zo is duidelijk dat Poperinge, samen met de andere Westhoekgemeenten ver achterop hinkt wat betreft de riolering- en waterzuivering. Het wordt in de tekst omschreven dat Poperinge het ten opzichte van Vlaanderen minder goed doet. Een eerder zwakke uitdrukking om te zeggen dat Poperinge, maar ook de omliggende Westhoekgemeenten en in mindere mate nog enkele West-Vlaamse gemeenten de slechtste leerlingen van de klas zijn op dat gebied. De reden dat dit komt door het landelijk karakter van de Westhoek met zijn vele landbouwwegen, gaat niet helemaal op, als uit de gemeentelijke performantie indicatoren van de VMM blijkt dat bv in het overgrote gedeelte van Limburg wel een zuiveringsgraad van om en bij de 95% in de toekomst zal worden gerealiseerd, waar dit in Poperinge nog geen 80 % zal zijn. Dat aanvraagdossiers voor riolerings-en waterzuiveringswerken een steeds langere doorlooptijd kennen, kan nog geen reden zijn om hierrond geen lange termijn visie te ontwikkelen en nu reeds dossiers in te dienen, om zo, al is het in een volgende legislatuur, meer en sneller subsidies voor dergelijke werken binnen te halen.

Er staan ook heel wat wegwerkzaamheden op Poperings grondgebied op de planning. Zowel voetpaden als grote, meer ingrijpende werken . We merken dat tot nu toe de gelegenheid wordt aangegrepen door de gas-en elektriciteitsmaatschappijen om de oude leidingen te vernieuwen. Alleen de Watergroep, de leverancier van ons drinkwater, vind het blijkbaar niet nodig om overal de asbesthoudende leidingen in vezelcement te vervangen, zelfs als zij om en bij de 50 jaar dienst hebben gedaan, zoals in het vernieuwde gedeelte van de Hoppelandwijk. Ik geef toe dat er nog veel onduidelijk is en wetenschappers het er niet over eens zijn dat dergelijke leidingen gezondheidsproblemen kunnen opleveren. Gezien de twijfel en uit het zogenaamd ‘voorzorgsprincipe’ moet geëist worden van deze watermaatschappij dat zij , van zodra wegenwerken, groot of klein, worden uitgevoerd, ze alle, zowel gietijzeren of vezelcementen waterleidingen vervangt door pvc-leidingen en daarbij de oude leidingen verwijdert. Zij heeft mede de code voor infrastructuur en nutswerken langs gemeentewegen onderschreven waarin zij zich in artikel 33 heeft geëngageerd om de oude leidingen op haar kosten te verwijderen. Die code werd in deze gemeenteraad in februari 2017 goedgekeurd. Het is dan ook ondenkbaar dat hiervoor budgetten zouden worden gereserveerd, zoals ik kon lezen in de omgevingsanalyse.

En dan het hoofdstuk natuur en bos. De ganse operatie rond het doven van de straatverlichting met de verkoop aan Fluvius van de lichtmasten zal de stad eenmalig 450.000 euro opleveren, zonder te rekenen met de jaarlijkse winst van 12.000 euro op termijn op de energiefactuur door de omschakeling op ledverlichting .De jaarlijkse besparing van 50.000 € door het selectief doven van de straatverlichting is exact het bedrag dat jaarlijks gespendeerd zal worden aan het energiezuiniger maken van het patrimonium. Ook dat zal weer de energiefactuur doen dalen. Na de éénmalige kost van 70.000 euro om het doven te organiseren blijft uit de ganse operatie nog 370.000 euro over. Het is dan ook jammer dat dit niet werd aangegrepen om nog verder te investeren in klimaat-reddende maatregelen.

In de omgevingsanalyse lees ik nergens iets over het burgemeestersconvenant 2020. Ik vraag mij af of de doelstelling van 20 % minder CO2 uitstoot zal gehaald worden tegen eind volgend jaar. Hoe zal het dan zijn met de volgende stap : het burgemeestersconvenant 2030? Hoe zal het klimaatplan er hierin uitzien? Zal dit ook tot stand komen na inspraak van onder andere milieubewuste burgers uit Poperinge, zoals het vorige convenant?

Het vergroenen van de diverse begraafplaatsen is best ok om het verplichte pesticidevrij onderhoud ervan te vergemakkelijken, het inzaaien van de verloren perkjes hier en daar is goed, als het maar met bij-vriendelijk bloemenzaad is, zodat het charter bij-vriendelijke gemeente stillaan zijn uitvoering krijgt. Ook het worteldoek dat gebruikt wordt om het onkruid niet te laten opkomen tussen de aanplanting moet milieuvriendelijk zijn. Er bestaat nu al worteldoek dat na enkele jaren vergaat en dus geen plastic in de natuur achterlaat. Na enige tijd, als de nieuwe aanplant groot en breed genoeg is uitgegroeid om onkruid weinig of geen kans meer te geven, lost het doek vanzelf op in de grond?

Maar ook het stadspark kan meer bij-vriendelijk worden. Er staat wel een insectenhotel, maar er zijn nog te grote grasvlaktes en te weinig bloemen. Op sommige plaatsen een smalle strook maaien en de rest laten groeien en er bloemenzaad in uitstrooien zorgt niet alleen voor een streling voor het oog, maar creëert ook een biotoop voor heel wat insecten en vogels en vraagt zeker niet meer onderhoud dan telkens het gras af te maaien.

Nergens in het meerjarenplan staat iets te lezen over een uitbreiding van het bosareaal, dat op grondgebied Poperinge al vrij beperkt is. Men zou kunnen beginnen met het aanleggen van een urnenbos of een rouwbos voor composteerbare urnen . Vorige maand kwam dit al in deze raad ter sprake. De provincie liet, in het kader van de Dag van de Natuur, door de scouts een 70-tal bomen aanplanten in Poperinge langs de Vleterbeek. Er zouden meer dan 14 dergelijke of gelijkaardige dagen van de natuur en heel wat ruimte nodig zijn om te komen aan de 1.000 bomen die Samen aan zijn kiezers beloofde tijdens zijn kiescampagne. Toen wisten we nog niet dat Poperinge 2 van de 4 députés en de voorzitter van de Provincie ging leveren. Ik zou zeggen: doe zo voort, député Vanlerberghe, en wie weet kunnen wij, of, gezien mijn leeftijd, eerder de volgende generaties, genieten van een nieuw provinciebos in Poperinge.

En welke visie heeft Poperinge op het plaatsen van extra windturbines op zijn grondgebied. Als er nog bijkomen, zal de bevolking dan kunnen participeren, zoals in andere gemeenten het geval is?

Aansluitend wil ik het even over de landbouw hebben. Een goede zaak dat de stad subsidies aan de landbouwers toekent voor groenbedekkers, maar de stad mag wel best wat meer selectief zijn door enkel bij-vriendelijke groenbedekkers te subsidiëren, maar ook door te eisen dat deze in het voorjaar niet worden doodgespoten zoals op vele plaatsen gebeurt, maar verhakseld in de grond gewerkt worden. Een simpele manier om de bodem te verbeteren zonder kunststoffen. Onlangs was er een bijeenkomst op een Poperings landbouwbedrijf voor boeren die aan bio-landbouw doen of die bezig zijn of plannen hebben om over te schakelen naar bio. Er waren daar 16 relatief jonge landbouwers uit Poperinge en omgeving aanwezig om ervaringen uit te wisselen. Dit stemt hoopvol, maar deze jonge boeren zouden wel een duwtje in de rug mogen krijgen van het stadsbestuur. Waarom zou Poperinge met dat potentieel niets doen? Een pilootproject laten uitwerken met medewerking van Inagro zou getuigen van gezonde ambitie om Poperinge ook hierin op de kaart te zetten. Er staat voor 950.000 € verkoop van landbouwgrond van het OCMW ingeschreven in het meerjarenplan. Mogelijks kunnen deze gronden voor duurzame landbouw worden bestemd.

Wij zijn verheugd dat de stad zoekt om een oplossing voor het probleem van de trage wegen. Al veel te lang sleept de stad dit met zich mee. Met goede wil van alle betrokkenen zijn er mogelijkheden om zowel landbouwers als natuur- en wandelverenigingen rond de tafel te krijgen om oplossingen te zoeken die voor iedereen aanvaardbaar zijn.

De doortrekking van de trage weg voor fietsers en voetgangers van de Zilvertorens naar de Poort van Poperinge juichen wij uiteraard toe. Hier moeten voor ons zeker bomen langs komen en , als ik mij niet vergis, is een restperceel naastliggende grond eigendom van de stad. Een aanplant van fruitbomen, waar mensen vrij de vruchten van zouden kunnen plukken zou hierbij een mooie meerwaarde kunnen opleveren. En even meegeven dat goed moet nagedacht worden hoe fietsers en voetgangers veilig de Europalaan op het einde van dat fiets- en wandelpad zullen kunnen oversteken. Dit moet meegenomen worden bij de planning van de heraanleg van de Europalaan na de rioleringswerken, die daar zullen plaatsgrijpen.

Voor vele pendelaars, studenten en toeristen is de aankomstplaats van bus en trein, het station van Poperinge de plaats waar zij Poperinge binnenkomen. Deze legislatuur worden plannen opgemaakt om de stationsbuurt aan te pakken. Het zal zaak worden om De Lijn en vooral Infrabel/NMBS ertoe te bewegen om sterk mee te investeren in de zo noodzakelijke vernieuwingen. Ook hier zal de stad moeten vooruit kijken om ertoe te komen om van de Ieperstraat een fiets- en wandelvriendelijke toegang tot het centrum te maken. Het rechte stuk van het station tot aan de Professor De Wulfstraat is breed genoeg om veilig plaats te bieden aan zowel de fietser in twee richtingen als de auto en de bus. Ik hoop voor het beleid dat de onveiligheid die de fietser richting station ervaart enkel een perceptie blijft, zoals het wordt omschreven in de bundel, en er nooit een ongeval nodig zal zijn om in actie te schieten. In afwachting van structurele maatregelen vragen wij om de zone 30 niet enkel vanaf de Sint-Jankruisstraat, maar reeds van aan het stationsplein te laten gelden. Dit voor de veiligheid, niet alleen voor de fietsers, maar ook voor de af- en aankomende trein- en busreizigers en voor de bewoners en bezoekers van het OLV Gasthuis. En verderop naar de markt toe een fietsstraat maken vanaf de Professor De Wulfstraat en anderzijds van de Gasthuisstraat, zou eigenlijk maar de bevestiging zijn van wat nu al meestal de situatie is. Meestal kunnen auto’s toch de fietsers niet voorbij steken op die plaatsen. Alleen is het voor de automobilist en de fietser in een fietsstraat duidelijk welke hun plaats is in het verkeer in de stad.

Ook laat ons het idee van een autoloze zondag niet los. Wij willen uiteraard mee helpen denken hoe dit toch ook in Poperinge zou kunnen, nu de stad aangeeft nieuwe accenten te willen leggen op de formule van onder andere het evenement Lekker Westhoeks .

Ik vraag mij tevens af of Poperinge er klaar voor zal zijn, als eind 2021 de belbus zal plaats maken voor het zogenaamde vervoer op maat. Gisteren nog konden we in de media vernemen dat Vlaanderen 1 miljoen uittrekt voor het vervoer op maat in de Westhoek. Ik vind in het meerjarenplan nergens terug dat de stad zelf middelen voorziet voor de organisatie van dit vervoer, waarmee voornamelijk ouderen en minderbedeelden het zullen moeten stellen? Of zullen de gemeenten uit de Westhoek hiertoe niet moeten bijdragen? Zullen de gemeenten ervoor zorgen dat dezelfde tarieven als deze van De Lijn voor dit vervoer op maat toegepast worden?

Ten slotte wil ik het hebben over de organisatie van de inspraak in Poperinge. Ik wil het hier niet hebben over de manier waarop de enquête voor dit meerjarenplan werd gehouden en erop werd gereageerd door de inwoners. Dit spreekt voor zich. Ik heb het over het actiepunt 1321 waarop de reorganisatie van de adviesraden en de uitwerking van een aanbod aan participatie-acties wordt ingeschreven. In de voorbije periode is sterk gefocust op de inspraak van de deelgemeenten via bewonersplatforms, waarop met wisselend succes belangstellenden, maar ook belanghebbenden op af komen. Voor het centrum worden ook gelijkaardige vergaderingen georganiseerd. Dit is goed bedoeld om mensen zo dichter bij het beleid te betrekken, maar de regulerende rol van de adviesorganen, cultuurraad, ouderenraad, jeugdraad, Minaraad, mobiliteitsraad etc., is gaandeweg afgezwakt. Vragen uit de bewonersplatforms moeten niet rechtstreeks, maar met advies van deze democratisch samengestelde raden door het schepencollege behandeld worden. Dit houdt uiteraard wel in dat deze adviesraden regelmatig bijeenkomen.

Voor grote projecten, zoals de ontwikkeling van het Vroonhof, waarvoor studiebureaus zullen worden aangesteld, moet de inspraak vóór de aanstelling van een studiebureau worden georganiseerd, zodat de verzuchtingen van de bevolking meegenomen kunnen worden in de planning door die bureaus.

Als besluit wil ik in deze warmste week de hoop uitspreken, dat de acties en plannen die in dit meerjarenplan worden voorgesteld zullen leiden ,enerzijds tot de verdere opbouw van een warme samenleving waar iedere Poperingenaar deel van heeft, maar tegelijkertijd zullen helpen tot de verdere afbouw van de opwarming van onze planeet zodat toekomende generaties in vrede deze warme samenleving kunnen verderzetten.