Je droomt toch niet. Drie voetbalvelden, het gehele vroonhof hertekenen. En mogen neerschrijven, post-it geel, rood, groen, paars, geel-groen, paars-geel…. En zonder juridische of morele gemodelleerde stoorzenders zonder nonsensiaas klaar over op on hold de droom-droom vroonhofbezetting

Fata morgana NO way

De eeuwige criticus ten spijt de loop van een hele legislatuur

blazen we bellen in de lucht van wat het eens kan worden

baat het niet dan schaadt het niet

er is altijd een everlasting youth fluid

Een ruim complex huis van het kind, full academie en een echte Make – blijde podium zaal 2.#

ja, en toch nog open ruimte.

We woekeren – tegen onze principes – met de ruimte.

De parking kan én doorlatend én bruikbaar zijn,

in onze lichtbundels projecteren we

een vrijdag bio korte keten markt op de schaam-parkingzone

een long van kloppend drenkend hemelwater en vrijdagse Poperinge markt

gulzig bruikbaar voor de BIO-WESTHOEK HQ

En piekt daar verder geen insecten kasteel met twee wigwams?

widouwwissen tenten pronkstukken bijvriendelijk+….?

En wilgentakken knoesten tegen de grond af want in het oude ambachten circuit heeft men jaarlijks mandenmaak work event

gepromoot via het plastic weren van de wwf

Een verstokte historicus stak het in zijn hoofd om een cynghel te doen herleven met een stuk pure natuur waterzuivering.

Open ruimte te kort.

Waauw zo’n mega dak dat kan een groendak worden

het grootste groendak van …

Een avondloos aanbod, full nature hemels geschenk

hemelwater dat bloemen en planten biedt voor alle straten van onze stad van het GE-ZON-DE leven

‘t Zou inderdaad zonde zijn dat te laten liggen steriel zuipend……

De daken worden groendak en de muren hangen vol klimop..

De hoppebeuk daar kweken we NU zelf de hele legislatuur aan om dan het park van de proost aan te leggen – wat we zelf doen doen we beter en goedkoper…

De bushaltes krijgen een zonnepaneel om realtime aanduiding te voorzien van de elektrische stadsbus die alle randparkingen voorziet.

De lusthof van de vroegere proost Jacobus du Val kan er niet aan tippen. De wandelpaden zijn de pentagram aan uitvalswegeltjes naar de Ieperstraat (de Pu(c)kelstraat), naar het Rekhof (de oude schoolstraat dat oude stukje naar de Colle Moyenne), naar de Deken De Bo (ik stem voor de Elzenbruggeweg), naar de kleine markt alias de Bertenplaats (noemen we het Pannenbakkerstraatje) dan kan de hoofdweg naar de vroonhoflaan de Catharinastraat worden. Een vrouwennaam voor dat nieuwe stuk dat een eenheid vormt met de middenmarkt omdat de zelfgekweekte hoppebeuken de herkenbare markt – het uithangbord – van Poperinge worden.

Ja, lanen als lianen in gonzende velden en open ruimte ademgevend ge-zond.

Keren we terug naar vierhonderd jaar geleden toe- dat staat blijkbaar historisch vast dat de schepen tot in Poperinge kwamen?

Retrodromen zijn vaak producten van heimwee en roepen gemakkelijk de wakkere burger op om de middeleeuwse maatschappij te vereenzelvigen met grenzeloos analfabetisme, pest en colera. We zijn er ons van bewust dat in dromen anachronismen schering en inslag zijn. Maar dromen voeden de wakkere burger.

In de bloeitijd van de scheepvaart was er helemaal geen basisbereikbaarheid. We zijn pas de tijd voorbij toen men sprak van basismobiliteit. En toch werden in Poperinge Engelse huiden aangevoerd voor de leerlooindustrie en de schoenhalle. We wachten op geen draagvlak we creëren zelf het verlangen dat iedereen in Poperinge wil geraken omdat het zo’n tof super uitnodigende look heeft.

Neen, nukun je niet meer via de Poperingse vaart in Poperinge toekomen. De steiger in de buurt van het Gervelgat is nu het dienstencentrum De Bres geworden. Trouwens de boten zouden dan al onder huizen van de markt moeten suizen…

Het zou inderdaad idyllisch leuk zijn dat de Vleterbeek onder de stad kabbelt. Trouwens een mens droomt wel eens dat ook de mens zou kunnen evolueren naar een sensibiliteit, geciviliseerd, tot een zo milieubewust wezen dat die beek inderdaad helder klaterend kabbelt. De vissers kunnen dan aan de havermuis verpozen en rustig napraten over de vangst….

We mogen niet blijven dromen.

Wakker worden om als de bloemenweide er ligt en de nestkastjes bewoond zijn dat we dan als fiere een van de 20.000 Poperingenaars in de lusttuin van onze stad kunnen kuieren op begaanbare paden.. in vijf jaar tijd zullen ze wel de combinatie hebben gevonden om met de rollator ook vooruit te gaan….op het pentagram (Bijna in alle vervoering schreven we het pentagon).

De laatste tip van de sluier van deze droom als het doek opengaat dan moet alles ook betaald worden.

Daarom kleeft aan deze droom een ontnuchterende vaststelling. We mogen blij zijn dat de provincie met de beek armslag geeft. We kunnen ons ook inbeelden dat de meer boekhoudkundigen in onze droomfabriek eurogewijs ontwaken. Onze dromen zwalpen op de efficiëntie geijkt op de duurzaamheid en dat is niet goedkoop maar DUURZAAM.

Waarom geen vooruitgeschoven positie innemen en inderdaad een pilootpositie innemen in de biomarkt en korte keten en daarbij aansluitend een strikte en ondubbelzinnige fairtrade gemeente én in het huis van het kind, én in het centrum van onze grote podiumactiviteiten én academie+.

We dromen dat we de day after nuchter worden in de stad van bier en het gezonde leven. We willen niet constant leven in een roes maar nuchter duurzaam dromen blijven waar maken.